ಯಕೃತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಉರಿಯೂತವನ್ನುಂಟು ಮಾಡುವ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಅಥವಾ ರೋಗಗಳಿಗೆ ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಬಗೆಯ ಉರಿಯೂತ ಸತತ ಮದ್ಯಪಾನ ಸೇವನೆಯಿಂದಲೂ ಉಂಟಾಗಿರಬಹುದು ಅಥವಾ ವೈರಸ್ಸುಗಳೂ ಕಾರಣವಾಗಿರಬಹುದು. ಹೈಪಟೈಟಿಸನ್ನು ಹೈಪಟೈಟಿಸ್ ಎ, ಬಿ. ಸಿ, ಇ ಮತ್ತು ಡೆಲ್ಟಾ ಫ್ಯಾಕ್ಟರ್ ಎಂದು ಗುರುತಿಸಲಾಗುವ ವೈರಸ್ಸುಗಳಿಂದಲೂ ಹರಡಬಹುದು. ಪ್ರತಿ ವೈರಸ್ಸೂ ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ರೋಗ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಉಂಟು ಮಾಡುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಕೆಲ ರೋಗ ಲಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಮ್ಯತೆಯಿದ್ದರೂ, ಹಲವಾರು ಪ್ರಮುಖ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಬೇರೆಯಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಬಿ ಸೋಂಕು ತಗುಲಿದ ಆರು ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಆ ವೈರಸ್ಸಿನ ಪ್ರಭಾವದಿಂದ ಹೊರ ಬರುತ್ತಾರೆ. ಅಲ್ಪಾವಧಿ ಸೋಂಕನ್ನು ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಬಿ ತೀವ್ರ ಪ್ರಕರಣ ಎಂದು ಗುರುತಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಬಿ ಸೋಂಕು ರಕ್ತ ಮತ್ತಿತ್ತರ ಜೀವದ್ರವಗಳ ಮುಖಾಂತರ ಹರಡುತ್ತದೆ. ಸೋಂಕು ಈ ಕೆಳಕಂಡ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಹರಡಬಹುದು:
ಆರೋಗ್ಯ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರಿಗೆ ಹಾಗೂ ರೋಗಿಯೊಂದಿಗೆ ವಾಸ ಮಾಡುವವರಿಗೆ ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಬಿ ಹರಡುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಜಾಸ್ತಿ. ಆದ್ದರಿಂದ ಇವರು ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಬಿ ಲಸಿಕೆಯನ್ನು ಹಾಕಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.ತೀವ್ರದ ಸ್ವರೂಪದ ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಸೋಂಕು ತಗುಲಿದ 1-6 ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ರೋಗ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಆರಂಭಿಕ ಹಂತದಲ್ಲಿ ವಾಂತಿ, ತಲೆಸುತ್ತುವಿಕೆ, ಹಸಿವಾಗದಿರುವಿಕೆ, ಸುಸ್ತು, ಮಾಂಸಖಂಡ ಮತ್ತು ಕೀಲುಗಳಲ್ಲಿ ನೋವು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಗಾಢವರ್ಣದ ಮೂತ್ರ ಮತ್ತು ತಿಳಿ ವರ್ಣದ ಮಲ ವಿಸರ್ಜನೆ ಕಾಮಾಲೆಯೊಂದಿಗೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಯಕೃತ್ತು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಹಾಳಾಗಿರುವುದರಿಂದ, ಶೇ. 1 ರಷ್ಟು ರೋಗಿಗಳು ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಬಿ ರೋಗದ ಆರಂಭಿಕ ಹಂತದಲ್ಲಿಯೇ ಸಾವನ್ನುಪ್ಪುತ್ತಾರೆ. ಸೋಂಕಿನ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ರೋಗಿಯ ವಯಸ್ಸು ರೋಗದ ತೀವ್ರತೆಯನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿರುತ್ತದೆ. ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಬಿ ಸೋಂಕು ಪೀಡಿತ ಶೇ. 90 ನವಜಾತ ಶಿಶುಗಳು, ಶೇ. 50ರಷ್ಟು ಮಕ್ಕಳು, ಹಾಗೂ ಶೇ.5ಕ್ಕಿಂತಲೂ ಕಡಿಮೆ ಪ್ರೌಢರು, ತೀವ್ರತೆರನಾದ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ತಲುಪುತ್ತಾರೆ. ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಬಿ ವೈರಸ್ಸಿನಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಸೋಂಕಿಗೆ ದೇಹ ನೀಡುವ ಪತ್ರಿಕ್ರಿಯೆಯೇ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಹಾನಿಯುಂಟು ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಸೋಂಕ ಪೀಡಿತ ಯಕೃತ್ತಿನ ಜೀವಕೋಶ (ಹೆಪಟೋಸೈಟ್) ವಿರುದ್ದ ದೇಹದ ರೋಗ ನಿರೋಧಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ನಡೆಸುವ ದಾಳಿಯಿಂದ ಯಕೃತ್ತಿನ ಉರಿಯೂತ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ಯಕೃತ್ತಿನಿಂದ ಒಸರುವ ಪಿತ್ತ ರಸವು, ರಕ್ತ ವನ್ನು ಸೇರುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ರಕ್ತ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಲು ಅಗತ್ಯವಿರುವ ಪ್ರೋಥ್ರೋಂಬಿನ್ ರಸಾಯನಿಕದ ಉತ್ಪಾದಿಸುವ ಶಕ್ತಿ ಕುಂಠಿತವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ರಕ್ತ ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಲು ಹೆಚ್ಚು ಸಮಯ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಯಕೃತ್ತಿಗುಂಟಾದ ಹಾನಿಯಿಂದ ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಬಿಲಿರುಬಿನ್ ಪ್ರಮಾಣ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ, ಕಾಮಾಲೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ.
ಹೆಪಿಟೈಟಿಸ್ ಬಿ ವೈರಸ್
ಜೀರ್ಣಾಂಗ ವ್ಯವಸ್ಥೆ
ಮೂಲ:ಪೋರ್ಟಲ್ ತಂಡಕೊನೆಯ ಮಾರ್ಪಾಟು : 6/26/2020